Ένα χρόνο μετά τις συγκλονιστικές ανακαλύψεις στον τύμβο Καστά της Αμφίπολης και ενώ έχουν σταματήσει τα πάντα, όλοι πιστεύουν πως το μνημείο έχει πολλά ακόμη να πει. Η κυριότερη όμως ερώτηση είναι, ποιος είναι θαμμένος στον τύμβο;
Οι έρευνες που έχουν δει το φως της δημοσιότητας μιλάνε για πολλούς θαλάμους ακόμη, που βρίσκονται μέσα στον τύμβο. Οι αρχαιολόγοι θα ήθελαν να σκάψουν το τεράστιο μνημείο που έχει 497 μέτρα περίμετρο, αλλά κάτι, κάποιος, ποιος ξέρει τι, δεν τους αφήνει…
Έτσι λοιπόν το μνημείο αποφάσισε να αποκαλυφθεί μόνο του!
Μετά τις βροχές που έπεσαν, δημιουργήθηκε μια τεράστια ρωγμή στο χώμα, που ίσως να οδηγεί στην δεύτερη είσοδο του τύμβου.
Δείτε τις φωτογραφίες που δημοσίευσε το amfipolinews.blogspot.gr
Διαβάστε στο link που ακολουθεί την μελέτη για τον τύμβο και το τι πιθανόν να περιέχει:
http://issuu.com/presstime/docs/amphipolis_paper/14?e=0/9490678
Τα γεώφωνα που έκαναν την ακτινογραφία του τύμβου έδειξαν ένα δαιδαλώδες μνημείο με 7 θαλάμους. Η απεικόνιση αυτή είναι ο «οδηγός» των ανασκαφών.
Επρόκειτο ουσιαστικά για μια σεισμική τομογραφία, μια «ακτινογραφία», η οποία έδειξε στους επιστήμονες τι υπήρχε κάτω από τους τόνους χωμάτων.
Αυτό που δίνει διαστάσεις θρίλερ στην όλη υπόθεση, είναι το γεγονός ότι ακόμα και τότε, η μελέτη δημοσιεύθηκε –ως είθισται- σε επιστημονικό περιοδικό, δίχως να συνοδεύεται όμως από το τελικό της αποτέλεσμα:
Δηλαδή, οι τρισδιάστατες απεικονίσεις του εσωτερικού του τύμβου, είχαν αποκοπεί από τη μελέτη και δεν δημοσιεύθηκαν ποτέ.
Γιατί; Ποιο μυστικό ήθελαν να προφυλάξουν οι επιστήμονες, ή (και) οι Ελληνικές Αρχές;
Το 2003, η αρχαιολόγος Χάιδω Κουκούλη (συνταξιοδοτημένη από το 1999), διεξήγαγε σε συνεργασία με το εργαστήριο γεωφυσικής του Πανεπιστημίου Πατρών (επικεφαλής ο Σ. Παπαμαρινόπουλος) μελέτη στον τύμβο Καστά Μεσολακκιάς.
Με τη μέθοδο της τρισδιάστατης σεισμικής τομογραφίας, χρησιμοποιώντας κύκλωμα γεωφώνων κ.λπ. οι τρεις γεωλόγοι και η διακεκριμένη αρχαιολόγος Χάιδω Κουκούλη, διευθύντρια επί 25 χρόνια (1975-2000) της Εφορείας Κλασικών και Προϊστορικών Αρχαιοτήτων και του Μουσείου της Καβάλας, αποπειράθηκαν να ανιχνεύσουν το εσωτερικό του τεχνητού λόφου.
Η ομάδα δούλεψε με την μέθοδο της σεισμικής τομογραφίας και κατέγραψε ό,τι υπήρχε μέσα, δημιουργώντας μια τρισδιάστατη επεξεργασμένη εικόνα του εσωτερικού του τύμβου.
Η μελέτη δημοσιεύθηκε χωρίς τις τρισδιάστατες εικόνες, στο Βρετανικό επιστημονικό περιοδικό Archaeological Prospection (όπως ορίζει το επιστημονικό τυπικό) και συνοψίζει τα πρώτα επεξεργασμένα αποτελέσματα της γεωφυσικής ερευνάς τα οποία διαμόρφωσαν ένα πρώτο μοντέλο για την περαιτέρω έρευνα του τύμβου.
Η ομάδα των επιστημόνων λοιπόν, (οι γεωφυσικοί Λάζαρος Πολυμενάκος, Σταύρος Παπαμαρινόπουλος, Αθανάσιος Λιόσης και η αρχαιολόγος Χάιδω Κουκούλη-Χρυσανθάκη) κατέληξε στο ότι πρόκειται για ένα «ενιαίο κτίριο με ενδιάμεσες διαιρέσεις, εξαιρετικής αρχιτεκτονικής, που διαφέρει από τους μακεδονικούς τάφους της εποχής».
Κάποια από τα ευρήματα της μελέτης, έχουν ήδη επιβεβαιωθεί από τις ανασκαφές, όπως η γιγαντιαία ράμπα (100 μ. μήκος επί 5 μέτρα ύψος) με τα σκαλιά και τους τρεις πρώτους θαλάμους.
Η κάτοψη του λόφου με τα σημεία από τα οποία έγιναν οι μετρήσεις περιμετρικά. Ο μαρμάρινος περίβολος, ο τάφος και οι χώροι του ήταν επίσης καταγεγραμμένα στην σεισμική τομογραφία.
Όπως αναφέρεται στην μελέτη, η μέθοδος της ακτινωτής τομογραφίας με την χρήση των σεισμικών, εφαρμόστηκε «σε τεχνητό λόφο (πιθανό τύμβο) στη θέση Καστά Μεσολακκιάς Σερρών στην περιοχή της Αρχαίας Αμφίπολης έγινε διερεύνηση για τη λιθολογική δομή και τον εντοπισμό αρχαιολογικών δομών στο εσωτερικό του λόφου. Το περιβάλλον εφαρμογής αποτελείται από πιθανά κατάλοιπα κλασσικών ή ελληνιστικών κατασκευών σε μέτρια έως ασθενώς συνεκτικό εδαφικό υλικό μέγιστου πάχους 15m. Το γεωλογικό υπόβαθρο είναι στιφρή άργιλος και βρίσκεται σε μέσο βάθος 5.0 m. Η τοποθεσία βρίσκεται σε κοιλάδα, με μικρή μορφολογική κλίση. Ερευνήθηκε έκταση κυκλικής διατομής με ακτίνα 90 m και πάχος 6-8 m».
Στη σεισμική τομογραφία φαίνεται καθαρά το πού βρίσκεται το ταφικό μνημείο και ποιες είναι οι διαστάσεις του.
Σύμφωνα με τη μελέτη του 2003, το ταφικό οικοδόμημα έχει κατεύθυνση νοτιοδυτική – προς την αρχαία Αμφίπολη – και οι διαστάσεις του είναι σύμφωνα με τα αποτελέσματα των μετρήσεων 20 μέτρα μήκος, 5 μέτρα πλάτος, 5 μέτρα ύψος και περιλαμβάνει μια ράμπα – από την ανασκαφή αποδείχθηκε ότι είναι σκαλάκια – και ένα ταφικό μνημείο.
Από τις διαστάσεις που δίνει η μελέτη ότι πρόκειται για ένα τεράστιο ταφικό οικοδόμημα 100 τ.μ. και ύψους 5 μέτρων, το οποίο είναι μέσα σε ένα τύμβο με μαρμάρινο περίβολο μήκους 497 μέτρων.
Στη μελέτη, επισημαίνονται τα σήματα υψηλής και χαμηλής συχνότητας που καταγράφουν τα όργανα γεωλογικής έρευνας με τις συντομογραφίες H και L.
Στην πρώτη περίπτωση, καταγράφονται σήματα σε 7 τομείς στον κεντρικό (H1), τον ανατολικό (H2, H3), τον βόρειο (H4) και τον βορειοανατολικό τομέα (H5, H7).
Στη μελέτη αναφέρεται ότι «αυτές οι ανωμαλίες μεταφράζονται ως συνεκτικό υλικό, το οποίο θα μπορούσε να κατοπτρίζει λίθινες κατασκευές».
Μιλάμε δηλαδή για ένα δαιδαλώδες μνημείο με 7 θαλάμους;
Οι «χαμηλές συχνότητες» περιγράφονται ως «χαλαρό - μαλακό υλικό, που προφανώς γεμίζει το κενό ανάμεσα στις κατασκευές».
Περιγράφεται λοιπόν το χώμα με το οποίο ήταν σφραγισμένος ο τύμβος.
Ένα χρόνο μετά τις πρώτες ανακαλύψεις οστών από πέντε σκελετούς, δεν δόθηκε ουδεμία απάντηση ούτε καν συνέχεια για το ποιος ή ποιοι είναι οι «ένοικοι» του τύμβου!
Για πιο λόγο δεν προχωρούν οι έρευνες και θάβονται ευρήματα μεγάλης σημασίας;
Μήπως τελικά μέσα στους νεκρούς βρίσκεται κάποιος πολύ σημαντικός και μεγάλος για να μπορέσει να τον διαχειριστεί η πολιτική εξουσία;
Σύμφωνα με την κ. Κατερίνα Περιστέρη που έκανε τις ανασκαφές, τα ευρήματα ανήκουν στο τελευταίο τέταρτο του 4ου π.Χ. αιώνα.
Το σκελετικό υλικό που βρέθηκε στην Αμφίπολη αντιστοιχεί σε 5 άτομα:
Η γυναίκα είναι 60 ηλικίας χρονών και έχει ύψος 1,57 μ, οι δύο άνδρες εκτιμάται ότι είναι 35 - 45 χρονών.
Ο πρώτος άνδρας έχει ύψος 1,68 μ, ο δεύτερος άνδρας 1,62 - 163 μ.
Επίσης, υπάρχουν ένα νεογέννητο και ένα άτομο σε καύση.
Τα σκελετικά κατάλοιπα του ταφικού μνημείου, από τον λόφο Καστά Αμφίπολης αντιστοιχούν σε 550 περίπου οστά, θρυμματισμένα και ακέραια, ένα κρανίο σε αρκετά καλή κατάσταση, από το οποίο λείπουν τα οστά που συνθέτουν το πρόσωπο και μία σχεδόν ακέραιη κάτω γνάθο.
Δεν βρέθηκαν δόντια, εκτός από μία τερηδονισμένη ρίζα δεξιού δεύτερου προγόμφιου, η οποία βρισκόταν μέσα στη κάτω γνάθο και εμφανίζει προχωρημένο ακρορριζικό απόστημα.
Από τα 550 οστά που καταμετρήθηκαν, τα 157, τα οποία προέκυψαν κατόπιν προσεκτικής ανάταξης από διαφορετικά θραύσματα διάσπαρτων οστών, καταγράφηκαν συστηματικά σε βάση δεδομένων και έγινε προσπάθεια απόδοσής τους σε επιμέρους άτομα.
Επιπλέον, αναγνωρίστηκαν οστά ζώων, κάποια από τα οποία φαίνεται να ανήκουν σε μακρά οστά ιπποειδούς. Τα οστά των ζώων θα μελετηθούν από ειδικό ζωοαρχαιολόγο.
Άτομο 1: Γυναίκα
Η γυναίκα, μπορεί με ασφάλεια να τοποθετηθεί στο ηλικιακό διάστημα άνω των 60 ετών. Και το ύψος της εκτιμάται στα 157 εκ.
Στο γυναικείο σκελετό αποδίδονται τα περισσότερα οστά που βρέθηκαν στον κιβωτιόσχημο τάφο.
Άτομα 2 και 3: Δύο άνδρες
Τα δύο άτομα από τα τέσσερα, που είχαν δεχτεί ενταφιασμό, μπορούν με ασφάλεια να αποδοθούν σε άνδρες, σχετικά κοντά ηλικιακά, στην κατηγορία των 35 έως 45 ετών.
Σημειώνεται ότι ο σχετικά νεαρότερος από τους δύο άνδρες (άτομο 2) φέρει ίχνη τομών στην αριστερή άνω θωρακική μοίρα, σε δύο πλευρές και σε αυχενικό σπόνδυλο, καθώς και στην κάτω επιφάνεια του στερνικού άκρου της αριστερής κλείδας.
Ταυτίζονται πιθανόν με επιθετικά χτυπήματα - τραυματισμούς, που θα πρέπει να έγιναν εξ επαφής με αιχμηρό όργανο π.χ. μαχαιρίδιο και προκάλεσαν το θάνατό του, καθώς δεν διακρίνονται ενδείξεις επούλωσης.
Ο δεύτερος άνδρας, λίγο μεγαλύτερος ηλικιακά από τον πρώτο, έχει ενδείξεις εγκάρσιου, πλήρως επουλωμένου, κατάγματος στη δεξιά του κερκίδα, σχετικά κοντά στο δεξιό καρπό.
Σε ό,τι αφορά το ανάστημα των ανδρών, εκτιμάται στα 168 εκ. για το άτομο 2 και στα 162-163 εκ. για το άτομο 3.
Το βρέφος
Το τέταρτο άτομο είναι ένα νεογέννητο βρέφος (νεογνό). Ο προσδιορισμός του φύλου σε αυτό το άτομο δεν κρίνεται δυνατός καθώς τα μορφολογικά χαρακτηριστικά διάκρισης φύλου στα οστά των νεογνών δεν είναι σαφή.
Τα καμένα οστά
Το πέμπτο άτομο εκπροσωπείται από 9 θραύσματα, κυρίως μακρών οστών, που φέρουν όλες τις παραμορφώσεις αλλά και τους αποχρωματισμούς που συναντώνται στις περιπτώσεις πλήρους καύσης σαρκωμένου νεκρού και ανήκει πιθανότατα σε ενήλικο άτομο.
Η τυμβωρυχία
Η γενική εικόνα εύρεσης των σκελετικών καταλοίπων συνηγορεί στην αναμόχλευσή τους από ανθρωπογενή επέμβαση, η οποία φαίνεται ότι αφορούσε τόσο στο εσωτερικό του χώρου 4, όσο και στο εσωτερικό του κιβωτιόσχημου τάφου.
Ο πρώην Βουλευτής του ΛΑ.Ο.Σ. Κυριάκος Βελόπουλος, μιλησε προ έτους σε συνέντευξη στην Στέλα Μεϊμάρη για το τι κρύβεται πίσω από το μυστήριο της Αμφίπολης, ποιοι χρονοτριβούν τις έρευνες και κυρίως γιατί η αποκάλυψη ότι ο τάφος ανήκει τελικά, όπως πιστεύει ο ίδιος, στο Μέγα Αλέξανδρο, θα έφερνε κυριολεκτικά τα πάνω-κάτω στην πολιτική σκηνή.
«Η αρχαιολογία είναι επιστήμη και τα ευρήματα μιλούν από μόνα τους. Καταρχήν, η χρονολόγηση του τύμβου αναφέρεται στην εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Το ίδιο το κατασκεύασμα προσιδιάζεται να είναι κάτι πολλαπλάσια μεγαλύτερο σε σχέση με το Φίλιππο. Η χλιδή στο εσωτερικό του τύμβου δείχνει ότι ο τάφος αυτός είναι μεγαλύτερος από το Φίλιππο σε επίπεδο πλούτου.
Επίσης, η Αμφίπολη δεν είναι τυχαία πόλη, από εκεί έφυγε ο Αλέξανδρος για την εκστρατεία του.
Επιπρόσθετα, οι ρόδακες που βρέθηκαν μέσα στον τύμβο σημειολογικά προσιδιάζουν προς μακεδονικό-βασιλικό τάφο, ενώ το μονόγραμμα, το Α το κεφαλαίο, που κάποιοι έσπευσαν να διαψεύσουν, προσιδιάζει προς το Βασιλέα Αλέξανδρο.
Τώρα, αν όλα αυτά τα συνδυάσουμε με τη μυστικότητα που επιχειρείται να συσκοτιστεί η ιστορία, καθώς και με την ένταση που ξέρουμε πολύ καλά ότι υπάρχει μεταξύ της κυρίας Περιστέρη και των κυριών Μενδώνη και Παναγιωταρέα, που είναι εντεταλμένες από το Υπουργείο Πολιτισμού, μπορούμε να καταλάβουμε πολλά.
Καταρχήν, αν δεν ήταν κάτι τόσο σημαντικό, δεν θα πήγαινε εκεί ο ίδιος ο κύριος Σαμαράς, ούτε θα υπήρχε εκεί η γραμματέας του Υπουργείου Πολιτισμού, η οποία σε καμία άλλη ανασκαφή δεν παρευρίσκεται ποτέ επιτοπίως.
Ακόμα και η ονομασία «κάστα» ή «καστά», που σημαίνει γένος και οι ντόπιοι εννοούν το γένος του βασιλιά, δείχνει ότι είναι βασιλικός τάφος και εφόσον μιλάμε για πριν από το 325 π.Χ. σημαίνει καθαρά ότι ο βασιλιάς είναι ο Αλέξανδρος.
Από εκεί και πέρα, αν είναι ο ίδιος ο τάφος του Μεγάλου Αλεξάνδρου, κενοτάφιο ή οικογενειακός, δεν μπορώ να το ξέρω, αν δεν σκάψω. Όμως, επειδή υπάρχει και η έρευνα του κυρίου Πολυμενάκη, η οποία δείχνει ότι τελικά είναι 4-5 οι τάφοι και όχι ένας, πιστεύω ότι θα έχουμε πολλές εκπλήξεις ακόμα.
Τέλος, αξίζει να αναφερθεί ότι βρέθηκαν και νομίσματα της εποχής του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Αν ο τύμβος ήταν μεταγενέστερου Βασιλέα, π.χ. του Νέαρχου, θα ήταν εκείνου τα νομίσματα και όχι του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Επομένως, όλα, λογικά, κατατείνουν προς τον Αλέξανδρο, δεν μπορεί να έχει με κανέναν άλλο σχέση ο τύμβος. Εγώ, προσωπικά, πιστεύω ότι του ανήκει».
Αρχαίες πηγές
Μια προσεκτική ματιά στον Παυσανία που αποτελεί πηγή της εποχής θα δείξει ότι υπάρχει η πιθανότητα αυτή καθώς ο ιστορικός αναφέρει σαφέστατα ότι ο Μέγας Αλέξανδρος ετάφη σύμφωνα με τον Μακεδονικό νόμο από τον Πτολεμαίο. Αυτό σημαίνει ότι ο Αλέξανδρος αποτεφρώθηκε και εν συνεχεία κάποια στιγμή η σορός επέστρεψε στα πάτρια εδάφη της Μακεδονίας.
Η σορός του Αλεξάνδρου αναχωρώντας από την Βαβυλώνα είχε προορισμό τις Αιγές όπως αναφέρει ο Παυσανίας. Ο Πτολεμαίος όμως υφαρπάζει την σωρό την οποία και θάβει προσωρινά στην Μέμφιδα με βάση τον Παυσανία και το Πάριο Χρονικό αποτεφρώνοντάς την λόγω της αναφοράς του Παυσανία ότι τηρήθηκε ο Μακεδονικός νόμος κατά την ταφή και μετά από λίγους μήνες, μετά από κοινή συμφωνία των διαδόχων στην διάσκεψη στον Τριπαράδεισο, τα οστά του Αλεξάνδρου μεταφέρονται μαζί με τους δύο βασιλείς (Φίλιππο Αριδαίο και Αλέξανδρο Δ’) στην Μακεδονία όπου θάβεται στον ήδη ετοιμασμένο τάφο που κατασκευαζόταν την διετία κατά την οποία η σορός του Αλεξάνδρου ήταν σε «αναμονή» στην Βαβυλώνα.
Ο Αλέξανδρος, πάντα σε ένα μυστικό μέρος της καρδιάς του, εκτός από την μεγάλη αγάπη στην μητέρα του, κρατούσε και την εικόνα του σπουδαίου, επιτυχημένου και δολοφονημένου πατέρα του, που ένιωθε σαν χρέος του να τιμήσει όσο τίποτα άλλο στον κόσμο, τότε ιδίως που είχε καταφέρει να συντρίψει τους Πέρσες και να προχωρά από νίκη σε νίκη και από κατάκτηση σε κατάκτηση, απελευθερώνοντας την ανθρωπότητα από την σκλαβιά, την αμορφωσιά, τη δουλεία και την φτώχεια!
Την επιθυμία του αυτή καταγράφει ο ιστορικός Διόδωρος Σικελιώτης, αναφέροντας ότι βασιλιάς μας, καθώς πέθανε πρόωρα, δεν είχε προλάβει να πραγματοποιήσει κάποια μεγάλα σχέδιά του, για τα οποία έδινε μάλιστα γραπτές οδηγίες στον Στρατηγό και φίλο του Κρατερό, τον οποίο έστελνε πίσω στη Μακεδονία σαν Αντιβασιλέα του (Επίτροπο), για να αντικαταστήσει τον Επίτροπο Αντίπατρο, πατέρα του Κάσσανδρου και του Ιόλα.
Ο Αντίπατρος είχε πέσει σε δυσμένεια και είχε συνεχείς προστριβές με την βασιλομήτορα Ολυμπιάδα. Ο δε Αντίπατρος του παραπονιόταν με γράμματα για τις συνεχείς παρεμβάσεις της. Και ο Μέγας Αλέξανδρος έλεγε τότε «δεν ξέρει ότι ένα δάκρυ της μάνας μου σβήνει δέκα χιλιάδες τέτοια γράμματα»;
Στο τέλος λοιπόν αποφάσισε να στείλει αντικαταστάτη τον Κρατερό, μαζί με τις γραπτές οδηγίες για τα μεγάλα έργα που θα έκανε για λογαριασμό του. Καθώς όμως ο Κρατερός γύριζε στη Μακεδονία μαζί με χιλιάδες παλαίμαχους που επέστρεφαν σπίτι και ενώ είχε φτάσει ήδη στην Κιλικία, έμαθε ότι ο Μέγας Αλέξανδρος είχε πεθάνει. Λέγεται δε πως ο Αντίπατρος φοβούμενος πια για τη ζωή του, είχε ήδη στείλει δηλητήριο εναντίον του Αλέξανδρου, το οποίο έριξε στο κρασί του ο οινοχόος Ιόλας, γιος του Αντίπατρου...
Ο Κρατερός μη γνωρίζοντας τα γεγονότα (εάν συνέβησαν έτσι) συμμάχησε τελικά με τον Αντίπατρο κατά των άλλων διαδόχων και μάλιστα νυμφεύθηκε και την κόρη του Αντίπατρου, την Φίλα.
Ένα λοιπόν από τα σχέδια-διαταγές του Μεγαλέξανδρου που δόθηκαν στον Κρατερό, ήταν και αυτό, όπως το καταγράφει ο Διόδωρος:
«Ένας τάφος για τον πατέρα του Φίλιππο ήταν να κατασκευαστεί, ο οποίος θα ήταν τόσο μεγάλος όσο οι μεγαλύτερες πυραμίδες της Αιγύπτου, που ορισμένοι συγκαταλέγουν ανάμεσα στα Επτά Θαύματα του Κόσμου!»
Δηλαδή ο νέος Μεγάλος Τάφος του Φιλίππου, δεν θα ήταν κρυφός και ασημείωτος όπως στις Αιγές (και γι’ αυτό γλύτωσε την σύληση), αλλά ολοφάνερο Μνημείο σαν τις Πυραμίδες!
Κάτι τέτοιο δείχνει ο εξαιρετικής ποιότητας περίβολος στην Αμφίπολη, με τα λευκά περίτεχνα μάρμαρα Θάσου, ο οποίος μάλιστα ήταν σκεπασμένος με επίσης εξαιρετικής τέχνης και διακόσμησης μαρμάρινες πλάκες με κλίση υδρορροών!
Φυσικά ο κύριος τάφος θα ήταν σφραγισμένος και φρουρούμενος, επειδή ήταν διακριτός και από τον περίβολο και από τον μαρμάρινο βασιλικό λέοντα στην κορυφή...
Ο Κρατερός, ως πολύ καλός παιδικός φίλος του Μεγαλέξανδρου, που τον βλέπουμε μαζί του να κυνηγούν λιοντάρι στο γνωστό ψηφιδωτό της Πέλλας, ίσως δεν ξέχασε την επιθυμία του Βασιλιά του και ξεκίνησε το έργο, σε μικρότερες από την μεγάλη πυραμίδα διαστάσεις, αλλά και πάλι σε πελώριες για τα ελληνικά και ευρωπαϊκά δεδομένα, χωρίς όμως τελικά να προφτάσει να μεταφέρει τον Φίλιππο από τις Αιγές και ο Μεγάλος Τάφος ή Τάφοι της Αρχαίας Αμφίπολης χρησιμοποιήθηκε-αν για να ενταφιαστούν άλλα μέλη της οικογένειας του Αλέξανδρου όπως η Ρωξάνη και ο γιος της Αλέξανδρος Δ΄, που φαίνεται όμως να τάφηκε ή να μεταφέρθηκε στις Αιγές (τάφος δίπλα στου Φιλίππου), ή ο Φίλιππος Αρριδαίος (που είχε οριστεί αυθαίρετα διάδοχος του Μεγάλου Αλεξάνδρου και ο Κρατερός προστάτης του και έπειτα τον ανέλαβε υπό την προστασία του ο Αντίπατρος και ο Κάσσανδρος), ενώ αργότερα μπορεί να τάφηκε εκεί και ο Φίλιππος Ε΄, ώστε ο τύμβος Καστά να γίνει η Βασιλική "Νεκρόπολη" της Αμφίπολης!
Ίσως πάλι το έργο του μεγάλου νέου Τάφου του Φιλίππου όπως αναφέρει και το spaei.blogspot.gr, να το είχε κιόλας αρχίσει ο Μέγας Αλέξανδρος, αναθέτοντάς το ήδη στον Δεινοκράτη, το περίφημο αρχιτέκτονά του που έχτιζε Αλεξάνδρειες! Και τον μόνο ικανό να φέρει εις πέρας τέτοιο τεράστιο έργο...
Φυσικά ο Τάφος του Φιλίππου Β΄ είναι αναντίρρητα στις Αιγές. Αλλά ο Αλέξανδρος ήθελε να φτιάξει έναν πολύ μεγαλύτερο και να μεταφέρει εκεί από τον Τάφο των Αιγών τον πατέρα του!
Είναι άγνωστο εάν επιθυμούσε να μεγαλώσει τον ήδη υπάρχοντα τάφο των Αιγών ή ήθελε να φτιάξει έναν νέο σε άλλο μέρος.
Σε μια τέτοια περίπτωση ίσως δεν υπήρχε καλύτερο και πιο εύκολα προσβάσιμο μέρος από το κεντρικό λιμάνι του, την Αρχαία Αμφίπολη, την οποία γνώριζε ο ίδιος καλά και από την οποία αναχώρησε ο στόλος του για την εκστρατεία κατά των Περσών!
Η Μεγάλη τώρα Πυραμίδα του Χέοπα στην Αίγυπτο, την οποία ήθελε να ξεπεράσει σαν Βασιλικό Τάφο του πατέρα του Φίλιππου ο Αλέξανδρος, έχει μήκος πλευράς 230,4 μέτρα και ύψος 146,5 μ.
Δηλαδή επί της ουσίας, ο Ταφικός λόφος της Αρχαίας Αμφίπολης είναι 5 περίπου φορές μικρότερος της Μεγάλης Πυραμίδας και πάνω από 10 φορές μεγαλύτερος από τον Τάφο των Αιγών!
Όταν λοιπόν πέθανε ο Αλέξανδρος, τις διαταγές προς τον Κρατερό έμαθε ο Περδίκκας, επίσης φίλος του Βασιλιά και επειδή είδε πως απαιτούνταν για όλα μαζί τα σχέδια του Αλέξανδρου υπέρογκα ποσά, θέλησε να τα ματαιώσει, αλλά πάλι δεν τολμούσε μόνος του να πάρει μια τέτοια απόφαση και θέλοντας συνειδησιακά να μη θεωρηθεί προσωπικά υπεύθυνος, έφερε τα 5 μεγάλα σχέδια στη Συνέλευση των Μακεδόνων, όπου η πλειοψηφία αποφάσισε να τα ματαιώσει...
Όμως είναι βέβαιο, ότι κάποιοι θα στεναχωρήθηκαν από αυτή την απόφαση, κάποιοι που αγαπούσαν πραγματικά τον Αλέξανδρο και τον Φίλιππο, όπως ο Ναύαρχος Νέαρχος π.χ., που είχε μεγαλώσει στην Αμφίπολη και την θεωρούσε πατρίδα του!
Και είχε μάλιστα πάρει υπό την προστασία του την ανεπίσημη γυναίκα του Αλέξανδρου, τη Βαρσίνη και τον γιο του Αλέξανδρου από εκείνη, τον Ηρακλή!
Ή ο Κρατερός που συμμάχησε με τον Αντίπατρο, ή ο Αντίγονος ο Μονόφθαλμος. Οπότε το μνημείο χτίστηκε, αλλά ποιος μπήκε μέσα σε αυτό;
Και όμως ακόμα και στους αρχαίους καιρούς δεν γνώριζαν ποιος ήταν θαμμένος στο συγκεκριμένο Τύμβο Καστά, γνώριζαν όμως την ύπαρξη του ταφικού μνημείου, και ήξεραν ότι επρόκειτο για κάποιον πολύ σπουδαίο άντρα.
Ο Έλληνας συγγραφέας και ποιητής Αντίπατρος ο Σιδώνιος, γεννημένος το 280 περίπου π.Χ, κάνει την γνωστή αναφορά του στον λέοντα της Αμφίπολης λέγοντας:
«Ειπέ Λέον, φθιμένοιο τίνος τάφον αμφιβέβηκας , βουφάγε; Τις τας άξιος ην αρετάς;»
Η μετάφραση είναι η εξής:
«Πες, λέοντα, ποιανού τον τάφο φυλάς, εσύ που τρως τα βουβάλια; Ποιος ήταν άξιος των αρετών σου;»
Υπενθυμίζεται ότι ο Αντίπατρος ο Σιδώνιος ήταν γνωστός για τον κατάλογο που συνέταξε για τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου. Μάλιστα λέγεται ότι τα επισκέφτηκε όλα για να διαπιστώσει ιδίοις όμμασι αν άξιζε να συμπεριληφθούν στον κατάλογό του.
Όπως φαίνεται το ταφικό μνημείο ολοκληρώθηκε.
Και αφού αποδεδειγμένα μέσα δεν κρύβεται η σορός του Φιλίππου, τότε ποιανού κρύβεται;
Και εάν το όνομα αυτού είναι ιδιαιτέρως βαρύ, θα έχει το θάρρος η Ελληνική Πολιτεία να το αποκαλύψει;
Με πληροφορίες από τα: amfipolinews.blogspot.gr pronews.gr press-time.gr
Οι έρευνες που έχουν δει το φως της δημοσιότητας μιλάνε για πολλούς θαλάμους ακόμη, που βρίσκονται μέσα στον τύμβο. Οι αρχαιολόγοι θα ήθελαν να σκάψουν το τεράστιο μνημείο που έχει 497 μέτρα περίμετρο, αλλά κάτι, κάποιος, ποιος ξέρει τι, δεν τους αφήνει…
Έτσι λοιπόν το μνημείο αποφάσισε να αποκαλυφθεί μόνο του!
Μετά τις βροχές που έπεσαν, δημιουργήθηκε μια τεράστια ρωγμή στο χώμα, που ίσως να οδηγεί στην δεύτερη είσοδο του τύμβου.
Δείτε τις φωτογραφίες που δημοσίευσε το amfipolinews.blogspot.gr
Διαβάστε στο link που ακολουθεί την μελέτη για τον τύμβο και το τι πιθανόν να περιέχει:
http://issuu.com/presstime/docs/amphipolis_paper/14?e=0/9490678
Τα γεώφωνα που έκαναν την ακτινογραφία του τύμβου έδειξαν ένα δαιδαλώδες μνημείο με 7 θαλάμους. Η απεικόνιση αυτή είναι ο «οδηγός» των ανασκαφών.
Επρόκειτο ουσιαστικά για μια σεισμική τομογραφία, μια «ακτινογραφία», η οποία έδειξε στους επιστήμονες τι υπήρχε κάτω από τους τόνους χωμάτων.
Αυτό που δίνει διαστάσεις θρίλερ στην όλη υπόθεση, είναι το γεγονός ότι ακόμα και τότε, η μελέτη δημοσιεύθηκε –ως είθισται- σε επιστημονικό περιοδικό, δίχως να συνοδεύεται όμως από το τελικό της αποτέλεσμα:
Δηλαδή, οι τρισδιάστατες απεικονίσεις του εσωτερικού του τύμβου, είχαν αποκοπεί από τη μελέτη και δεν δημοσιεύθηκαν ποτέ.
Γιατί; Ποιο μυστικό ήθελαν να προφυλάξουν οι επιστήμονες, ή (και) οι Ελληνικές Αρχές;
Το 2003, η αρχαιολόγος Χάιδω Κουκούλη (συνταξιοδοτημένη από το 1999), διεξήγαγε σε συνεργασία με το εργαστήριο γεωφυσικής του Πανεπιστημίου Πατρών (επικεφαλής ο Σ. Παπαμαρινόπουλος) μελέτη στον τύμβο Καστά Μεσολακκιάς.
Με τη μέθοδο της τρισδιάστατης σεισμικής τομογραφίας, χρησιμοποιώντας κύκλωμα γεωφώνων κ.λπ. οι τρεις γεωλόγοι και η διακεκριμένη αρχαιολόγος Χάιδω Κουκούλη, διευθύντρια επί 25 χρόνια (1975-2000) της Εφορείας Κλασικών και Προϊστορικών Αρχαιοτήτων και του Μουσείου της Καβάλας, αποπειράθηκαν να ανιχνεύσουν το εσωτερικό του τεχνητού λόφου.
Η ομάδα δούλεψε με την μέθοδο της σεισμικής τομογραφίας και κατέγραψε ό,τι υπήρχε μέσα, δημιουργώντας μια τρισδιάστατη επεξεργασμένη εικόνα του εσωτερικού του τύμβου.
Η μελέτη δημοσιεύθηκε χωρίς τις τρισδιάστατες εικόνες, στο Βρετανικό επιστημονικό περιοδικό Archaeological Prospection (όπως ορίζει το επιστημονικό τυπικό) και συνοψίζει τα πρώτα επεξεργασμένα αποτελέσματα της γεωφυσικής ερευνάς τα οποία διαμόρφωσαν ένα πρώτο μοντέλο για την περαιτέρω έρευνα του τύμβου.
Η ομάδα των επιστημόνων λοιπόν, (οι γεωφυσικοί Λάζαρος Πολυμενάκος, Σταύρος Παπαμαρινόπουλος, Αθανάσιος Λιόσης και η αρχαιολόγος Χάιδω Κουκούλη-Χρυσανθάκη) κατέληξε στο ότι πρόκειται για ένα «ενιαίο κτίριο με ενδιάμεσες διαιρέσεις, εξαιρετικής αρχιτεκτονικής, που διαφέρει από τους μακεδονικούς τάφους της εποχής».
Κάποια από τα ευρήματα της μελέτης, έχουν ήδη επιβεβαιωθεί από τις ανασκαφές, όπως η γιγαντιαία ράμπα (100 μ. μήκος επί 5 μέτρα ύψος) με τα σκαλιά και τους τρεις πρώτους θαλάμους.
Η κάτοψη του λόφου με τα σημεία από τα οποία έγιναν οι μετρήσεις περιμετρικά. Ο μαρμάρινος περίβολος, ο τάφος και οι χώροι του ήταν επίσης καταγεγραμμένα στην σεισμική τομογραφία.
Όπως αναφέρεται στην μελέτη, η μέθοδος της ακτινωτής τομογραφίας με την χρήση των σεισμικών, εφαρμόστηκε «σε τεχνητό λόφο (πιθανό τύμβο) στη θέση Καστά Μεσολακκιάς Σερρών στην περιοχή της Αρχαίας Αμφίπολης έγινε διερεύνηση για τη λιθολογική δομή και τον εντοπισμό αρχαιολογικών δομών στο εσωτερικό του λόφου. Το περιβάλλον εφαρμογής αποτελείται από πιθανά κατάλοιπα κλασσικών ή ελληνιστικών κατασκευών σε μέτρια έως ασθενώς συνεκτικό εδαφικό υλικό μέγιστου πάχους 15m. Το γεωλογικό υπόβαθρο είναι στιφρή άργιλος και βρίσκεται σε μέσο βάθος 5.0 m. Η τοποθεσία βρίσκεται σε κοιλάδα, με μικρή μορφολογική κλίση. Ερευνήθηκε έκταση κυκλικής διατομής με ακτίνα 90 m και πάχος 6-8 m».
Στη σεισμική τομογραφία φαίνεται καθαρά το πού βρίσκεται το ταφικό μνημείο και ποιες είναι οι διαστάσεις του.
Σύμφωνα με τη μελέτη του 2003, το ταφικό οικοδόμημα έχει κατεύθυνση νοτιοδυτική – προς την αρχαία Αμφίπολη – και οι διαστάσεις του είναι σύμφωνα με τα αποτελέσματα των μετρήσεων 20 μέτρα μήκος, 5 μέτρα πλάτος, 5 μέτρα ύψος και περιλαμβάνει μια ράμπα – από την ανασκαφή αποδείχθηκε ότι είναι σκαλάκια – και ένα ταφικό μνημείο.
Από τις διαστάσεις που δίνει η μελέτη ότι πρόκειται για ένα τεράστιο ταφικό οικοδόμημα 100 τ.μ. και ύψους 5 μέτρων, το οποίο είναι μέσα σε ένα τύμβο με μαρμάρινο περίβολο μήκους 497 μέτρων.
Στη μελέτη, επισημαίνονται τα σήματα υψηλής και χαμηλής συχνότητας που καταγράφουν τα όργανα γεωλογικής έρευνας με τις συντομογραφίες H και L.
Στην πρώτη περίπτωση, καταγράφονται σήματα σε 7 τομείς στον κεντρικό (H1), τον ανατολικό (H2, H3), τον βόρειο (H4) και τον βορειοανατολικό τομέα (H5, H7).
Στη μελέτη αναφέρεται ότι «αυτές οι ανωμαλίες μεταφράζονται ως συνεκτικό υλικό, το οποίο θα μπορούσε να κατοπτρίζει λίθινες κατασκευές».
Μιλάμε δηλαδή για ένα δαιδαλώδες μνημείο με 7 θαλάμους;
Οι «χαμηλές συχνότητες» περιγράφονται ως «χαλαρό - μαλακό υλικό, που προφανώς γεμίζει το κενό ανάμεσα στις κατασκευές».
Περιγράφεται λοιπόν το χώμα με το οποίο ήταν σφραγισμένος ο τύμβος.
Ένα χρόνο μετά τις πρώτες ανακαλύψεις οστών από πέντε σκελετούς, δεν δόθηκε ουδεμία απάντηση ούτε καν συνέχεια για το ποιος ή ποιοι είναι οι «ένοικοι» του τύμβου!
Για πιο λόγο δεν προχωρούν οι έρευνες και θάβονται ευρήματα μεγάλης σημασίας;
Μήπως τελικά μέσα στους νεκρούς βρίσκεται κάποιος πολύ σημαντικός και μεγάλος για να μπορέσει να τον διαχειριστεί η πολιτική εξουσία;
Σύμφωνα με την κ. Κατερίνα Περιστέρη που έκανε τις ανασκαφές, τα ευρήματα ανήκουν στο τελευταίο τέταρτο του 4ου π.Χ. αιώνα.
Το σκελετικό υλικό που βρέθηκε στην Αμφίπολη αντιστοιχεί σε 5 άτομα:
Η γυναίκα είναι 60 ηλικίας χρονών και έχει ύψος 1,57 μ, οι δύο άνδρες εκτιμάται ότι είναι 35 - 45 χρονών.
Ο πρώτος άνδρας έχει ύψος 1,68 μ, ο δεύτερος άνδρας 1,62 - 163 μ.
Επίσης, υπάρχουν ένα νεογέννητο και ένα άτομο σε καύση.
Τα σκελετικά κατάλοιπα του ταφικού μνημείου, από τον λόφο Καστά Αμφίπολης αντιστοιχούν σε 550 περίπου οστά, θρυμματισμένα και ακέραια, ένα κρανίο σε αρκετά καλή κατάσταση, από το οποίο λείπουν τα οστά που συνθέτουν το πρόσωπο και μία σχεδόν ακέραιη κάτω γνάθο.
Δεν βρέθηκαν δόντια, εκτός από μία τερηδονισμένη ρίζα δεξιού δεύτερου προγόμφιου, η οποία βρισκόταν μέσα στη κάτω γνάθο και εμφανίζει προχωρημένο ακρορριζικό απόστημα.
Από τα 550 οστά που καταμετρήθηκαν, τα 157, τα οποία προέκυψαν κατόπιν προσεκτικής ανάταξης από διαφορετικά θραύσματα διάσπαρτων οστών, καταγράφηκαν συστηματικά σε βάση δεδομένων και έγινε προσπάθεια απόδοσής τους σε επιμέρους άτομα.
Επιπλέον, αναγνωρίστηκαν οστά ζώων, κάποια από τα οποία φαίνεται να ανήκουν σε μακρά οστά ιπποειδούς. Τα οστά των ζώων θα μελετηθούν από ειδικό ζωοαρχαιολόγο.
Άτομο 1: Γυναίκα
Η γυναίκα, μπορεί με ασφάλεια να τοποθετηθεί στο ηλικιακό διάστημα άνω των 60 ετών. Και το ύψος της εκτιμάται στα 157 εκ.
Στο γυναικείο σκελετό αποδίδονται τα περισσότερα οστά που βρέθηκαν στον κιβωτιόσχημο τάφο.
Άτομα 2 και 3: Δύο άνδρες
Τα δύο άτομα από τα τέσσερα, που είχαν δεχτεί ενταφιασμό, μπορούν με ασφάλεια να αποδοθούν σε άνδρες, σχετικά κοντά ηλικιακά, στην κατηγορία των 35 έως 45 ετών.
Σημειώνεται ότι ο σχετικά νεαρότερος από τους δύο άνδρες (άτομο 2) φέρει ίχνη τομών στην αριστερή άνω θωρακική μοίρα, σε δύο πλευρές και σε αυχενικό σπόνδυλο, καθώς και στην κάτω επιφάνεια του στερνικού άκρου της αριστερής κλείδας.
Ταυτίζονται πιθανόν με επιθετικά χτυπήματα - τραυματισμούς, που θα πρέπει να έγιναν εξ επαφής με αιχμηρό όργανο π.χ. μαχαιρίδιο και προκάλεσαν το θάνατό του, καθώς δεν διακρίνονται ενδείξεις επούλωσης.
Ο δεύτερος άνδρας, λίγο μεγαλύτερος ηλικιακά από τον πρώτο, έχει ενδείξεις εγκάρσιου, πλήρως επουλωμένου, κατάγματος στη δεξιά του κερκίδα, σχετικά κοντά στο δεξιό καρπό.
Σε ό,τι αφορά το ανάστημα των ανδρών, εκτιμάται στα 168 εκ. για το άτομο 2 και στα 162-163 εκ. για το άτομο 3.
Το βρέφος
Το τέταρτο άτομο είναι ένα νεογέννητο βρέφος (νεογνό). Ο προσδιορισμός του φύλου σε αυτό το άτομο δεν κρίνεται δυνατός καθώς τα μορφολογικά χαρακτηριστικά διάκρισης φύλου στα οστά των νεογνών δεν είναι σαφή.
Τα καμένα οστά
Το πέμπτο άτομο εκπροσωπείται από 9 θραύσματα, κυρίως μακρών οστών, που φέρουν όλες τις παραμορφώσεις αλλά και τους αποχρωματισμούς που συναντώνται στις περιπτώσεις πλήρους καύσης σαρκωμένου νεκρού και ανήκει πιθανότατα σε ενήλικο άτομο.
Η τυμβωρυχία
Η γενική εικόνα εύρεσης των σκελετικών καταλοίπων συνηγορεί στην αναμόχλευσή τους από ανθρωπογενή επέμβαση, η οποία φαίνεται ότι αφορούσε τόσο στο εσωτερικό του χώρου 4, όσο και στο εσωτερικό του κιβωτιόσχημου τάφου.
Ο πρώην Βουλευτής του ΛΑ.Ο.Σ. Κυριάκος Βελόπουλος, μιλησε προ έτους σε συνέντευξη στην Στέλα Μεϊμάρη για το τι κρύβεται πίσω από το μυστήριο της Αμφίπολης, ποιοι χρονοτριβούν τις έρευνες και κυρίως γιατί η αποκάλυψη ότι ο τάφος ανήκει τελικά, όπως πιστεύει ο ίδιος, στο Μέγα Αλέξανδρο, θα έφερνε κυριολεκτικά τα πάνω-κάτω στην πολιτική σκηνή.
«Η αρχαιολογία είναι επιστήμη και τα ευρήματα μιλούν από μόνα τους. Καταρχήν, η χρονολόγηση του τύμβου αναφέρεται στην εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Το ίδιο το κατασκεύασμα προσιδιάζεται να είναι κάτι πολλαπλάσια μεγαλύτερο σε σχέση με το Φίλιππο. Η χλιδή στο εσωτερικό του τύμβου δείχνει ότι ο τάφος αυτός είναι μεγαλύτερος από το Φίλιππο σε επίπεδο πλούτου.
Επίσης, η Αμφίπολη δεν είναι τυχαία πόλη, από εκεί έφυγε ο Αλέξανδρος για την εκστρατεία του.
Επιπρόσθετα, οι ρόδακες που βρέθηκαν μέσα στον τύμβο σημειολογικά προσιδιάζουν προς μακεδονικό-βασιλικό τάφο, ενώ το μονόγραμμα, το Α το κεφαλαίο, που κάποιοι έσπευσαν να διαψεύσουν, προσιδιάζει προς το Βασιλέα Αλέξανδρο.
Τώρα, αν όλα αυτά τα συνδυάσουμε με τη μυστικότητα που επιχειρείται να συσκοτιστεί η ιστορία, καθώς και με την ένταση που ξέρουμε πολύ καλά ότι υπάρχει μεταξύ της κυρίας Περιστέρη και των κυριών Μενδώνη και Παναγιωταρέα, που είναι εντεταλμένες από το Υπουργείο Πολιτισμού, μπορούμε να καταλάβουμε πολλά.
Καταρχήν, αν δεν ήταν κάτι τόσο σημαντικό, δεν θα πήγαινε εκεί ο ίδιος ο κύριος Σαμαράς, ούτε θα υπήρχε εκεί η γραμματέας του Υπουργείου Πολιτισμού, η οποία σε καμία άλλη ανασκαφή δεν παρευρίσκεται ποτέ επιτοπίως.
Ακόμα και η ονομασία «κάστα» ή «καστά», που σημαίνει γένος και οι ντόπιοι εννοούν το γένος του βασιλιά, δείχνει ότι είναι βασιλικός τάφος και εφόσον μιλάμε για πριν από το 325 π.Χ. σημαίνει καθαρά ότι ο βασιλιάς είναι ο Αλέξανδρος.
Από εκεί και πέρα, αν είναι ο ίδιος ο τάφος του Μεγάλου Αλεξάνδρου, κενοτάφιο ή οικογενειακός, δεν μπορώ να το ξέρω, αν δεν σκάψω. Όμως, επειδή υπάρχει και η έρευνα του κυρίου Πολυμενάκη, η οποία δείχνει ότι τελικά είναι 4-5 οι τάφοι και όχι ένας, πιστεύω ότι θα έχουμε πολλές εκπλήξεις ακόμα.
Τέλος, αξίζει να αναφερθεί ότι βρέθηκαν και νομίσματα της εποχής του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Αν ο τύμβος ήταν μεταγενέστερου Βασιλέα, π.χ. του Νέαρχου, θα ήταν εκείνου τα νομίσματα και όχι του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Επομένως, όλα, λογικά, κατατείνουν προς τον Αλέξανδρο, δεν μπορεί να έχει με κανέναν άλλο σχέση ο τύμβος. Εγώ, προσωπικά, πιστεύω ότι του ανήκει».
Μια προσεκτική ματιά στον Παυσανία που αποτελεί πηγή της εποχής θα δείξει ότι υπάρχει η πιθανότητα αυτή καθώς ο ιστορικός αναφέρει σαφέστατα ότι ο Μέγας Αλέξανδρος ετάφη σύμφωνα με τον Μακεδονικό νόμο από τον Πτολεμαίο. Αυτό σημαίνει ότι ο Αλέξανδρος αποτεφρώθηκε και εν συνεχεία κάποια στιγμή η σορός επέστρεψε στα πάτρια εδάφη της Μακεδονίας.
Η σορός του Αλεξάνδρου αναχωρώντας από την Βαβυλώνα είχε προορισμό τις Αιγές όπως αναφέρει ο Παυσανίας. Ο Πτολεμαίος όμως υφαρπάζει την σωρό την οποία και θάβει προσωρινά στην Μέμφιδα με βάση τον Παυσανία και το Πάριο Χρονικό αποτεφρώνοντάς την λόγω της αναφοράς του Παυσανία ότι τηρήθηκε ο Μακεδονικός νόμος κατά την ταφή και μετά από λίγους μήνες, μετά από κοινή συμφωνία των διαδόχων στην διάσκεψη στον Τριπαράδεισο, τα οστά του Αλεξάνδρου μεταφέρονται μαζί με τους δύο βασιλείς (Φίλιππο Αριδαίο και Αλέξανδρο Δ’) στην Μακεδονία όπου θάβεται στον ήδη ετοιμασμένο τάφο που κατασκευαζόταν την διετία κατά την οποία η σορός του Αλεξάνδρου ήταν σε «αναμονή» στην Βαβυλώνα.
Ο Αλέξανδρος, πάντα σε ένα μυστικό μέρος της καρδιάς του, εκτός από την μεγάλη αγάπη στην μητέρα του, κρατούσε και την εικόνα του σπουδαίου, επιτυχημένου και δολοφονημένου πατέρα του, που ένιωθε σαν χρέος του να τιμήσει όσο τίποτα άλλο στον κόσμο, τότε ιδίως που είχε καταφέρει να συντρίψει τους Πέρσες και να προχωρά από νίκη σε νίκη και από κατάκτηση σε κατάκτηση, απελευθερώνοντας την ανθρωπότητα από την σκλαβιά, την αμορφωσιά, τη δουλεία και την φτώχεια!
Την επιθυμία του αυτή καταγράφει ο ιστορικός Διόδωρος Σικελιώτης, αναφέροντας ότι βασιλιάς μας, καθώς πέθανε πρόωρα, δεν είχε προλάβει να πραγματοποιήσει κάποια μεγάλα σχέδιά του, για τα οποία έδινε μάλιστα γραπτές οδηγίες στον Στρατηγό και φίλο του Κρατερό, τον οποίο έστελνε πίσω στη Μακεδονία σαν Αντιβασιλέα του (Επίτροπο), για να αντικαταστήσει τον Επίτροπο Αντίπατρο, πατέρα του Κάσσανδρου και του Ιόλα.
Ο Αντίπατρος είχε πέσει σε δυσμένεια και είχε συνεχείς προστριβές με την βασιλομήτορα Ολυμπιάδα. Ο δε Αντίπατρος του παραπονιόταν με γράμματα για τις συνεχείς παρεμβάσεις της. Και ο Μέγας Αλέξανδρος έλεγε τότε «δεν ξέρει ότι ένα δάκρυ της μάνας μου σβήνει δέκα χιλιάδες τέτοια γράμματα»;
Στο τέλος λοιπόν αποφάσισε να στείλει αντικαταστάτη τον Κρατερό, μαζί με τις γραπτές οδηγίες για τα μεγάλα έργα που θα έκανε για λογαριασμό του. Καθώς όμως ο Κρατερός γύριζε στη Μακεδονία μαζί με χιλιάδες παλαίμαχους που επέστρεφαν σπίτι και ενώ είχε φτάσει ήδη στην Κιλικία, έμαθε ότι ο Μέγας Αλέξανδρος είχε πεθάνει. Λέγεται δε πως ο Αντίπατρος φοβούμενος πια για τη ζωή του, είχε ήδη στείλει δηλητήριο εναντίον του Αλέξανδρου, το οποίο έριξε στο κρασί του ο οινοχόος Ιόλας, γιος του Αντίπατρου...
Ο Κρατερός μη γνωρίζοντας τα γεγονότα (εάν συνέβησαν έτσι) συμμάχησε τελικά με τον Αντίπατρο κατά των άλλων διαδόχων και μάλιστα νυμφεύθηκε και την κόρη του Αντίπατρου, την Φίλα.
Ένα λοιπόν από τα σχέδια-διαταγές του Μεγαλέξανδρου που δόθηκαν στον Κρατερό, ήταν και αυτό, όπως το καταγράφει ο Διόδωρος:
«Ένας τάφος για τον πατέρα του Φίλιππο ήταν να κατασκευαστεί, ο οποίος θα ήταν τόσο μεγάλος όσο οι μεγαλύτερες πυραμίδες της Αιγύπτου, που ορισμένοι συγκαταλέγουν ανάμεσα στα Επτά Θαύματα του Κόσμου!»
Δηλαδή ο νέος Μεγάλος Τάφος του Φιλίππου, δεν θα ήταν κρυφός και ασημείωτος όπως στις Αιγές (και γι’ αυτό γλύτωσε την σύληση), αλλά ολοφάνερο Μνημείο σαν τις Πυραμίδες!
Κάτι τέτοιο δείχνει ο εξαιρετικής ποιότητας περίβολος στην Αμφίπολη, με τα λευκά περίτεχνα μάρμαρα Θάσου, ο οποίος μάλιστα ήταν σκεπασμένος με επίσης εξαιρετικής τέχνης και διακόσμησης μαρμάρινες πλάκες με κλίση υδρορροών!
Φυσικά ο κύριος τάφος θα ήταν σφραγισμένος και φρουρούμενος, επειδή ήταν διακριτός και από τον περίβολο και από τον μαρμάρινο βασιλικό λέοντα στην κορυφή...
Ο Κρατερός, ως πολύ καλός παιδικός φίλος του Μεγαλέξανδρου, που τον βλέπουμε μαζί του να κυνηγούν λιοντάρι στο γνωστό ψηφιδωτό της Πέλλας, ίσως δεν ξέχασε την επιθυμία του Βασιλιά του και ξεκίνησε το έργο, σε μικρότερες από την μεγάλη πυραμίδα διαστάσεις, αλλά και πάλι σε πελώριες για τα ελληνικά και ευρωπαϊκά δεδομένα, χωρίς όμως τελικά να προφτάσει να μεταφέρει τον Φίλιππο από τις Αιγές και ο Μεγάλος Τάφος ή Τάφοι της Αρχαίας Αμφίπολης χρησιμοποιήθηκε-αν για να ενταφιαστούν άλλα μέλη της οικογένειας του Αλέξανδρου όπως η Ρωξάνη και ο γιος της Αλέξανδρος Δ΄, που φαίνεται όμως να τάφηκε ή να μεταφέρθηκε στις Αιγές (τάφος δίπλα στου Φιλίππου), ή ο Φίλιππος Αρριδαίος (που είχε οριστεί αυθαίρετα διάδοχος του Μεγάλου Αλεξάνδρου και ο Κρατερός προστάτης του και έπειτα τον ανέλαβε υπό την προστασία του ο Αντίπατρος και ο Κάσσανδρος), ενώ αργότερα μπορεί να τάφηκε εκεί και ο Φίλιππος Ε΄, ώστε ο τύμβος Καστά να γίνει η Βασιλική "Νεκρόπολη" της Αμφίπολης!
Ίσως πάλι το έργο του μεγάλου νέου Τάφου του Φιλίππου όπως αναφέρει και το spaei.blogspot.gr, να το είχε κιόλας αρχίσει ο Μέγας Αλέξανδρος, αναθέτοντάς το ήδη στον Δεινοκράτη, το περίφημο αρχιτέκτονά του που έχτιζε Αλεξάνδρειες! Και τον μόνο ικανό να φέρει εις πέρας τέτοιο τεράστιο έργο...
Φυσικά ο Τάφος του Φιλίππου Β΄ είναι αναντίρρητα στις Αιγές. Αλλά ο Αλέξανδρος ήθελε να φτιάξει έναν πολύ μεγαλύτερο και να μεταφέρει εκεί από τον Τάφο των Αιγών τον πατέρα του!
Είναι άγνωστο εάν επιθυμούσε να μεγαλώσει τον ήδη υπάρχοντα τάφο των Αιγών ή ήθελε να φτιάξει έναν νέο σε άλλο μέρος.
Σε μια τέτοια περίπτωση ίσως δεν υπήρχε καλύτερο και πιο εύκολα προσβάσιμο μέρος από το κεντρικό λιμάνι του, την Αρχαία Αμφίπολη, την οποία γνώριζε ο ίδιος καλά και από την οποία αναχώρησε ο στόλος του για την εκστρατεία κατά των Περσών!
Η Μεγάλη τώρα Πυραμίδα του Χέοπα στην Αίγυπτο, την οποία ήθελε να ξεπεράσει σαν Βασιλικό Τάφο του πατέρα του Φίλιππου ο Αλέξανδρος, έχει μήκος πλευράς 230,4 μέτρα και ύψος 146,5 μ.
Δηλαδή επί της ουσίας, ο Ταφικός λόφος της Αρχαίας Αμφίπολης είναι 5 περίπου φορές μικρότερος της Μεγάλης Πυραμίδας και πάνω από 10 φορές μεγαλύτερος από τον Τάφο των Αιγών!
Όταν λοιπόν πέθανε ο Αλέξανδρος, τις διαταγές προς τον Κρατερό έμαθε ο Περδίκκας, επίσης φίλος του Βασιλιά και επειδή είδε πως απαιτούνταν για όλα μαζί τα σχέδια του Αλέξανδρου υπέρογκα ποσά, θέλησε να τα ματαιώσει, αλλά πάλι δεν τολμούσε μόνος του να πάρει μια τέτοια απόφαση και θέλοντας συνειδησιακά να μη θεωρηθεί προσωπικά υπεύθυνος, έφερε τα 5 μεγάλα σχέδια στη Συνέλευση των Μακεδόνων, όπου η πλειοψηφία αποφάσισε να τα ματαιώσει...
Όμως είναι βέβαιο, ότι κάποιοι θα στεναχωρήθηκαν από αυτή την απόφαση, κάποιοι που αγαπούσαν πραγματικά τον Αλέξανδρο και τον Φίλιππο, όπως ο Ναύαρχος Νέαρχος π.χ., που είχε μεγαλώσει στην Αμφίπολη και την θεωρούσε πατρίδα του!
Και είχε μάλιστα πάρει υπό την προστασία του την ανεπίσημη γυναίκα του Αλέξανδρου, τη Βαρσίνη και τον γιο του Αλέξανδρου από εκείνη, τον Ηρακλή!
Ή ο Κρατερός που συμμάχησε με τον Αντίπατρο, ή ο Αντίγονος ο Μονόφθαλμος. Οπότε το μνημείο χτίστηκε, αλλά ποιος μπήκε μέσα σε αυτό;
Και όμως ακόμα και στους αρχαίους καιρούς δεν γνώριζαν ποιος ήταν θαμμένος στο συγκεκριμένο Τύμβο Καστά, γνώριζαν όμως την ύπαρξη του ταφικού μνημείου, και ήξεραν ότι επρόκειτο για κάποιον πολύ σπουδαίο άντρα.
Ο Έλληνας συγγραφέας και ποιητής Αντίπατρος ο Σιδώνιος, γεννημένος το 280 περίπου π.Χ, κάνει την γνωστή αναφορά του στον λέοντα της Αμφίπολης λέγοντας:
«Ειπέ Λέον, φθιμένοιο τίνος τάφον αμφιβέβηκας , βουφάγε; Τις τας άξιος ην αρετάς;»
Η μετάφραση είναι η εξής:
«Πες, λέοντα, ποιανού τον τάφο φυλάς, εσύ που τρως τα βουβάλια; Ποιος ήταν άξιος των αρετών σου;»
Υπενθυμίζεται ότι ο Αντίπατρος ο Σιδώνιος ήταν γνωστός για τον κατάλογο που συνέταξε για τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου. Μάλιστα λέγεται ότι τα επισκέφτηκε όλα για να διαπιστώσει ιδίοις όμμασι αν άξιζε να συμπεριληφθούν στον κατάλογό του.
Όπως φαίνεται το ταφικό μνημείο ολοκληρώθηκε.
Και αφού αποδεδειγμένα μέσα δεν κρύβεται η σορός του Φιλίππου, τότε ποιανού κρύβεται;
Και εάν το όνομα αυτού είναι ιδιαιτέρως βαρύ, θα έχει το θάρρος η Ελληνική Πολιτεία να το αποκαλύψει;
Με πληροφορίες από τα: amfipolinews.blogspot.gr pronews.gr press-time.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου