Πέμπτη 12 Φεβρουαρίου 2015

Πότε θα πληρώσει η Γερμανία για ό,τι έκανε στην Ελλάδα την περίοδο 1941-1944;

Ο Αλέξης Τσίπρας, επιχείρησε να στείλει ένα μήνυμα στο Βερολίνο αυτή την εβδομάδα, ζητώντας από τη Γερμανία να καταβάλλει στην Αθήνα τα δισεκατομμύρια ευρώ που σχετίζονται με τις επανορθώσεις του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και το ανεξόφλητο χρέος, γράφει ο Matthew Karnitschnig σε άρθρο του στη Wall Street Journal με τίτλο «Greece seeks to make war reparations part of debt debate».

Η Ελλάδα, τόνισε ο Έλληνας Πρωθυπουργός κατά την εναρκτήρια ομιλία του στο Κοινοβούλιο, έχει την ηθική υποχρέωση προς τον λαό της, την ιστορία της και τους άλλους ευρωπαϊκούς λαούς, που πολέμησαν και έδωσαν το αίμα τους κατά του ναζισμού, να διεκδικήσει τις επανορθώσεις.

Όπως επισημαίνει ο αρθρογράφος, η Ελλάδα λεηλατήθηκε κατά την τετραετή Γερμανική κατοχή, ένα ιστορικό γεγονός που παραμένει έντονο στη μνήμη, παρά το πέρασμα του χρόνου.

Ο Έλληνας Πρωθυπουργός αντιτάχθηκε στη Γερμανία με ένα θέμα το οποίο η πλειοψηφία των Ελλήνων εκλαμβάνει ως το ανεξόφλητο χρέος του Βερολίνου έναντι της Αθήνας, ενώ τέθηκε κατ’ επανάληψη από τις πρώτες ημέρες ανάληψης της εξουσίας του, καθώς η νέα κυβέρνηση προσπάθησε να χρησιμοποιήσει ένα μίγμα οικονομικών επιχειρημάτων και ηθικής πίεσης για να κερδίσει την επιείκεια των πιστωτών της.

Αμέσως μετά την ορκωμοσία του, τον Ιανουάριο, ο κ. Τσίπρας επισκέφθηκε έναν χώρο της Αθήνας, όπου οι ναζιστικές δυνάμεις κατοχής είχαν εκτελέσει μαχητές της αντίστασης.

Κατά την επίσκεψή του στο Βερολίνο, την προηγούμενη εβδομάδα, ο Έλληνας ΥΠΟΙΚ, Γιάννης Βαρουφάκης, αναφέρθηκε στην περίοδο που οδήγησε στην άνοδο των Ναζί στην εξουσία.
«Κανείς δεν αντιλαμβάνεται καλύτερα από τον λαό αυτής της χώρας πως μια υφεσιακή οικονομία σε συνδυασμό με μια εθνική ταπείνωση και με μια αδιάκοπη απελπισία μπορεί να εκθρέψει το αυγό του φιδιού σε μια κοινωνία», ανέφερε.

Η δραματική ρητορική δεν μπόρεσε να αλλάξει πολλά μυαλά στο Βερολίνο, όπου οι πολιτικοί αντιμετωπίζουν το ζήτημα ως ένα πολιτικό τέχνασμα της Αθήνας για να αποσπάσει την προσοχή από την άρνησή της να εφαρμόσει το πρόγραμμα διάσωσης.

Οι Έλληνες αξιωματούχοι ωστόσο εμμένουν στη νομική διάσταση του ανεξόφλητου κατοχικού χρέους και των πολεμικών επανορθώσεων. Το Βερολίνο ισχυρίζεται ότι το θέμα των επανορθώσεων έχει επιλυθεί.

Τα τελευταία 70 χρόνια η Γερμανία έχει καταβάλει δισεκατομμύρια δολάρια σε άλλα κράτη και στα θύματα του ναζισμού, όπου περιλαμβάνονται και τα 54 εκ. δολάρια, που δόθηκαν στην Ελλάδα και στους πολίτες της το 1950 και στις αρχές του 1960, ένα πόσο που θα ανέρχονταν σήμερα στα 450 εκ. δολάρια, εάν προσαρμόζονταν στα σημερινά επίπεδα πληθωρισμού.

Η διαμάχη ανοίγει ένα κεφάλαιο της μεταπολεμικής ιστορίας το οποίο η Γερμανική κυβέρνηση θα ήθελε να παραμείνει κλειστό. Το Βερολίνο ανησυχεί ότι ή όποια παραχώρηση προς την Ελλάδα σχετικά με τις επανορθώσεις θα μπορούσε να προκαλέσει ανάλογα αιτήματα και από άλλες χώρες που υποδούλωσε κατά τη διάρκεια του ναζιστικού τρόμου.

Ορισμένοι Έλληνες πολιτικοί ισχυρίζονται ότι η Γερμανία οφείλει στην Ελλάδα πάνω από 160 δις ευρώ σε επανορθώσεις.

Όπως επισημαίνεται μεταξύ άλλων, υπό την πίεση των ΗΠΑ και των άλλων συμμάχων του ΝΑΤΟ η Ελλάδα αναγκάσθηκε να δεχτεί μόλις 25 εκ. δολάρια από τη Γερμανία τη δεκαετία του ’50 –περίπου 220 εκ. δολάρια με τα σημερινά δολάρια- μολονότι η ελληνική κυβέρνηση διεκδικούσε τότε περίπου 10 δις δολάρια.
Η Γερμανία κατέβαλε επίσης στα αρχές της δεκαετίας του ’60 115 εκ. μάρκα, περίπου 29 εκ. δολάρια, στους Έλληνες θύματα των εγκλημάτων των Ναζί, κυρίως στους Εβραίους. Το ποσό εκείνο θα ανέρχονταν σήμερα στα 230 εκ. δολάρια.

Το Βερολίνο ισχυρίζεται ότι το θέμα των επανορθώσεων διευθετήθηκε με συμφωνία, μεταξύ των δύο Γερμανιών της εποχής και των συμμαχικών δυνάμεων του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, το 1990.
Η συμφωνία αυτή γνωστή ως Συμφωνία Δύο Συν Τέσσερα αποσκοπούσε να θέσει τις αξιώσεις που σχετίζονταν με τον πόλεμο στο περιθώριο, ενόψει της Γερμανικής ενοποίησης.

Οι νομικοί είναι διχασμένοι με το εάν η Συμφωνία Δύο Συν Τέσσερα έχει κλείσει την πόρτα για περαιτέρω διεκδικήσεις πολεμικών επανορθώσεων. Παρά ταύτα, όπως επισημαίνουν, η πάροδος του χρόνου και η άρνηση της Γερμανίας να εμπλακεί στο θέμα, περιορίζει τις ελπίδες της Ελλάδας για την καταβολή των αποζημιώσεων από το Βερολίνο.

Ταυτόχρονα η Ρωσία φέρεται να είναι έτοιμη να στήσει στον τοίχο τη Γερμανία, διεκδικώντας πελώριες πολεμικές αποζημιώσεις από τις σφαγές και τις καταστροφές που προκάλεσαν τα γερμανικά στρατεύματα του Γ’ Ράιχ κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.

Τα ποσά που μπορούν να διεκδικηθούν από τη Ρωσία φθάνουν το αστρονομικό ποσό των 4 τρισ. ευρώ.

Η Ρωσία πράττει το αυτονόητο, αν θυμηθεί κανείς με πόση επιμονή διεκδίκησαν και ακόμη διεκδικούν απίστευτα ποσά χώρες όπως το Ισραήλ και η Πολωνία.

Αν και δεν έχει γίνει ευρύτερα γνωστό, προ ολίγων ημερών υπογράφτηκε σχετική συμφωνία ανάμεσα σε Γερμανία και Πολωνία, μέσα σε ένα πλαίσιο ευρύτερων και μακρών διαπραγματεύσεων ανάμεσα στις δύο χώρες.

Και το ερώτημα είναι:
Αν οι Πολωνοί (και καλά κάνουν) διεκδικούν στο αποζημιώσεις για τις ναζιστικές θηριωδίες, η Ελλάδα που έχασε αναλογικά με όλα τα άλλα κράτη το μεγαλύτερο ποσοστό πληθυσμού, δεν πρέπει να κάνει το ίδιο;
Δεν πρέπει να σεβαστούμε την ιστορία μας και τη μνήμη 600.000 νεκρών;

Ας παραδειγματιστεί ο Αλέξης Τσίπρας από την Πολωνία αλλά και τη Ρωσία, διεκδικώντας όχι μόνο τα οφειλόμενα, αλλά και ηθική αποκατάσταση για την περίοδο 1941 - 1944.

Και να θυμηθούμε και το κατοχικό δάνειο που αναγκάστηκε να δώσει η Τράπεζα της Ελλάδας στους κατακτητές, χωρίς αυτό να επιστραφεί ποτέ.

Η Γερμανία χρωστάει στην Ελλάδα σύμφωνα με υπολογισμούς, κατ’ ελάχιστον 120 δις. ευρώ, ενώ στην καλύτερη περίπτωση μπορεί και 300 δισ. ευρώ, αναλόγως υπολογισμού.

Η νοοτροπία της άρνησης πληρωμής που υπάρχει διαχρονικά από το Γερμανικό κράτος, πρέπει να τελειώσει. Μην ξεχνάμε πως με απαίτηση των ΗΠΑ το 1953 διεγράφησαν τα μισά χρέη της, με προοπτική να πληρωθούν τα υπόλοιπα όταν ενοποιηθούν οι δύο Γερμανίες. Αυτό έγινε το 1990, παρόλα αυτά οι Γερμανοί δεν πλήρωσαν δεκάρα στην Ελλάδα.

Πηγές: wsj.com mignatiou.com defencenet.gr

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου